Od czego zależy kolor płynu chłodniczego? Jaki kolor płynu do chłodnic wybrać i jakie ma to znaczenie dla samochodu?

Czy kolor płynu chłodniczego ma znaczenie? I tak, i nie. Kolor płynu chłodniczego ma znaczenie o tyle, iż należy traktować go jako wskazówkę przy wyborze nowego chłodziwa. Należy jednak pamiętać, że sam kolor, to jeszcze nie wszystko. Dlaczego?

Jeden ze stałych klientów iParts.pl jakiś czas temu skierował się do nas z pytaniem o płyny do chłodnic samochodowych, a dokładniej o ich kolory. Pan Marek z Trzciany pisze – Sam już straciłem orientację w tych kolorach płynów. Gdy kupuję u Was, nie mam z tym większego problemu. Mogę sobie wybierać spośród płynów nadających się konkretnie do mojego samochodu, mam pełny przegląd producentów i konkretnych typów płynów. Kolor? Owszem, na kolor też patrzę, ale nigdy nie przywiązywałem do niego zbyt wielkiej wagi. Tymczasem już kolejny raz, gdy kupowałem płyn chłodniczy gdzieś na stacji czy w sklepie stacjonarnym, sprzedawca zaczął od pytania o kolor. Jaki ma być? I zawsze mam ochotę odpowiedzieć – a jakie to ma znaczenie? Ale może jednak ma?

Płyn chłodniczy IPARTS G11 1 litr -35°C (niebieski)

Faktycznie, część kierowców wybiera płyny do chłodnic na podstawie ich koloru. Ma być niebieski, to biorą niebieski. Ma być żółty, szukają żółtego. I to wszystko. Mało kto zastanawia się nad tym, czemu ten płyn jest niebieski i czy na pewno potrzebuje właśnie niebieskiego. Co każdy z nas powinien na ten temat wiedzieć?

Technologie produkcji oraz poszczególne rodzaje płynów do chłodnic. Od czego zależą kolory płynów chłodniczych i dlaczego warto umieć je rozpoznawać?

W naszych poradnikach dotyczących rodzajów płynów do chłodnic oraz mieszania ze sobą poszczególnych ich typów (artykuły „Czy płyny do chłodnic można ze sobą mieszać? Jakie znaczenie ma kolor płynów chłodniczych?” i „Jakie rodzaje płynów chłodniczych znajdziecie na polskim rynku? Przegląd i charakterystyka samochodowych płynów do chłodnic”) poświęciliśmy niemało miejsca różnicom wynikającym z technologii zastosowanej do produkcji tychże płynów oraz rozróżniania ich poszczególnych rodzajów. Dla przypomnienia podstaw, które będą tu bardzo ważne, powtórzmy, że płyny do chłodnic samochodowych produkowane są obecnie w 5 różnych technologiach, z których w Polsce przeważają następujące 3:

1. IAT (Inorganic Additive Technology) – technologia oparta na zastosowaniu krzemianów, posiadająca niemałe wady, ale dobrze spisująca się w samochodach starszej daty.
2. OAT (Organic Acid Technology) – technologia, w której składnikiem wiodącym nie są już krzemiany, ale zastępujące je kwasy organiczne. Płyny OAT są znacznie łagodniejsze dla nowszych samochodów wyposażonych w układ chłodzenia z aluminiową chłodnica i wąskimi kanalikami przepływowymi.
3. HOAT (Hybrid Organic Acid Technology) – jest to tak zwana technologia hybrydowa, łącząca w sobie zalety płynów IAT oraz OAT. Płyny HOAT mogą posiadać w swoim składzie zarówno krzemiany, jak i kwasy organiczne, ale zawsze w odpowiednio zbalansowanych, bezpiecznych dla nowoczesnych układów chłodzenia proporcjach.

Płyn chłodniczy IPARTS G12+ 1 litr -35°C (różowy)

Na podstawie tego podziału niemiecki koncern VW AG stworzył własny podział płynów do chłodnic, rozróżniając ich następujące typy:

• płyn G11 – zawierający krzemian w ilości pomiędzy 500 a 680 mg/l, przeznaczony głównie do auta wyprodukowanych w latach 1989-1996;
• płyn G12 – bezkrzemianowy płyn do chłodnic stosowany w samochodach z lat 1996-2001;
• płyn G12+ – płyn wolny od krzemianu, często stosowany w układach chłodzenia aut z rocznika 2001-2004;
• płyn G12++ – płyn o niewielkiej zawartości krzemianu, występującego w stężeniu 400-500 mg/l i zalecany do stosowania w  samochodach z lat 2004-2008;
• płyn G13 – o zawartości krzemianu na poziomie pomiędzy 400 a 500 mg/l, jest to płyn opracowany dla aut z rocznika 2008 i nowszych.

Jedną z cech wyróżniających każdy z opisanych rodzajów płynów jest właśnie kolor. Producenci przyjęli zasadę barwienia poszczególnych typów płynów na jeden lub kilka takich samych kolorów, co ułatwia ich rozpoznanie, jednak nie może to być traktowane jako ich główna charakterystyka. I tak:

• to płyny barwione najczęściej na zielono lub niebiesko;
• te płyny zwykle występują w kolorze czerwonym lub pomarańczowym;
• łatwo rozpoznać je po kolorze różowym;
• płyn tego rodzaju będzie najczęściej zabarwiony na kolor czerwony lub fioletowy;
• ten typ płynu występuje w wersji kolorystycznej niebieskiej, pomarańczowej lub żółtej.

Nadal jednak, choć podział ten wydaje się dość jasny i oczywisty, jest to jedynie forma ułatwiające rozpoznanie poszczególnych typów płynów. O wyborze płynu do chłodnic powinien decydować jego typ, a więc skład i technologia produkcji.

Do czego jeszcze służą kolory płynów do chłodnic? Z jakich powodów producenci decydują się je barwić?

Płyn chłodniczy IPARTS G12+ 5 litrów -35°C (różowy)

Ułatwienie rozpoznania, z jaki płynem kierowca ma do czynienia, to nie jedyna rola kolorów poszczególnych typów chłodziwa. Gdyby nawet nie ten stworzony przez Volkswagena podział, producenci płynów do chłodnic nadal decydowaliby się barwić swoje produkty na różne kolory, a to chociażby z 2 następujących powodów:

1. W celu odróżnienia płynów chłodniczych od produktów spożywczych i wyraźnego ostrzeżenia przed ich spożyciem – wprawdzie jesteśmy już przyzwyczajeni do widoku napojów w najróżniejszych kolorach, ale mimo to wielu z nas odruchowo powstrzyma się np. przed wypiciem płynu zabarwionego na niebiesko. Barwienie płynów chłodniczych ma za zadanie ostrzegać i odstraszać ewentualnych amatorów ich spożywania.
2. Dla ułatwienia lokalizacji wszelkich wycieków z układu chłodzenia – znacznie łatwiej jest nam odkryć faktyczne źródło wycieku, gdy płyn chłodniczy zabarwiony jest na jeden z intensywnych kolorów, pozostawiających po sobie piękną, kolorową plamę.

Czy więc barwienie płynów chłodniczych ma sens? Jak najbardziej! Czy warto kolory te rozróżniać? Oczywiście! Ale pamiętajcie, że sam kolor to nie wszystko. Kierowanie się samym tylko kolorem przy wyborze płynu do chłodnicy może okazać się zgubne, choćby przez to, że część z nich jest po prostu bezbarwna.