Silniki CDTI od Opla. Jak sprawdza się włoska konstrukcja w niemieckim samochodzie?

Wybierając samochód marki Opel, wielu kierowców robi to z przeświadczeniem, że oto w ich ręce trafia typowo niemiecki samochód. Tymczasem w przypadku opli napędzanych jednym z silników CDTI okazuje się, że pod maską drzemie jednostka wymyślona i zaprojektowana w całości przez włoskich konstruktorów. Czy znaczy to, że w jakikolwiek sposób będzie ona odbiegać jakością od przysłowiowej niemieckiej solidności?

Jaką konstrukcją są silniki CDTI?

Marka Opel znana jest z solidnych silników własnej produkcji, jednak nie stroni też od sięgania po konstrukcje powstałe w innych koncernach. Tak stało się m. in. w przypadku silników CDTI, które są dziełem włoskich inżynierów pracujących dla koncernu Fiat. Decyzja Opla o takim wyborze nie może dziwić, bo w końcu to właśnie Włosi stali się prekursorami technologii Common Rail (stworzyli pierwszy wykorzystujący ją silnik 1.9 JTD) i mają duże doświadczenie w produkcji jednostek wysokoprężnych. Ta niemiecko-włoska współpraca zaowocowała stworzeniem całej serii silników pod oznaczeniem CDTI, cieszących się dość zróżnicowanymi, ale ogólnie przychylnymi opiniami. Co jednak tak naprawdę oznacza skrót CDTI?

CDTI to skrót, w którym zakodowana jest cała charakterystyka silników tej serii. Każda kolejna litera odnosi się do ich właściwości oraz budowy. I tak:

• C, czyli Common Rail to informacja o tym, że silnik korzysta z technologii zapewniającej równomierny wtrysk paliwa pod tym samym wysokim ciśnieniem do wszystkich cylindrów. Common Rail ma zapewniać równą pracę jednostki przy niskim poziomie spalania.
• D, jak Diesel, ponieważ wszystkie te silniki zasilane są olejem napędowym.
• T znaczy Turbo – silniki CDTI wyposażone są w turbinę wtłaczającą do niego więcej powietrza i gwarantującej mu tym samym większą moc.
• I to oznaczenie wtrysku bezpośredniego. W omawianych jednostkach nie występuje tzw. komora pośrednia, więc paliwo trafia bezpośrednio do cylindrów. Jest to kolejne rozwiązanie podnoszące moc silnika.

Jakie są największe zalety silników CDTI od Opla?

Trudno jest rozpatrywać całą serię silników pod kątem ich wad i zalet, można jednak pokusić się o stworzenie czegoś w rodzaju zbioru wspólnego cech, które typowe są dla każdej jednostki CDTI, choć ich natężenie bywa różne.

Silniki CDTI polecane są często ze względu na swoje ponadprzeciętne osiągi, zwłaszcza jeśli zestawimy je z innymi dieslami. Jest to w głównej mierze zasługa wykorzystanych technologii, które wpłynęły również na niskie zużycie paliwa. Jednak o ile ich ekonomiczność jest nie do podważenia, o tyle opinie o mocy silników CDTI są już podzielone. Trudno wprawdzie mieć zastrzeżenia do osiągów jednostek 1.9 czy 2.0, jednak już silniki 1.3C DTI nie są raczej zalecane dla miłośników dynamicznej jazdy. Nawet jeśli dysponują większą mocą niż inne diesle o tej pojemności, nadal są to silniki do małych aut miejskich (choć znaleźć je można m. in. w Astrze kombi).

Za zaletę silników CDTI uważa się również ich wytrzymałość. Wszystko to jednak z pewnym zastrzeżeniem – jednostki te wymagają regularnego serwisowania i wymian. Jeśli będziecie często wymieniać w nich olej, dbać o stan podzespołów itd., odwdzięczą Wam się dużym przebiegiem bez poważnych awarii. Jak dużym. We wspominanych silnikach 1.3 CDTI może to być 300 tys., a w 1.9 nawet pół miliona kilometrów.

Więcej o zaletach nowych wersji silników CDTI znajdziecie w anglojęzycznych (niestety) materiałach marki Opel:

Co można uznać za największe wady jednostek CDTI?

A co z wadami silników CDTI? Wady – rzecz jasna – również występują. Przede wszystkim jest to spora wrażliwość na zaniedbania serwisowe, co zapewne zmartwi tych, którzy olej silnikowy zwykli wymieniać co 50 tys. km. W przypadku tych jednostek to zwyczajnie nie przejdzie. Interwał 15-30 tys. km (w zależności od wersji) uważany jest za nieprzekraczalny. Zaniedbania serwisowe mogą również prowadzić do całego szeregu mniejszych lub większych awarii osprzętu (napinacz łańcucha plus sam łańcuch) oraz części w rodzaju koła dwumasowego, zaworu EGR i sprawiającego wieczne trudności filtra DPF.

W przypadku silników 1.9 CDTI dość częstą usterką – zwłaszcza w wersji 16V – są urywające się klapy wirowe w kolektorze ssącym. Dotyczy to zwłaszcza modelu aut wyprodukowanych przed 2007 rokiem. W tym właśnie roku usterka ta została wprawdzie naprawiona poprzez zmiany konstrukcyjne, jednak nadal lubi się pojawiać. Jest to problem o tyle groźny, że jego skutkiem może być nawet uszkodzenie silnika, dlatego warto być na tym punkcie szczególnie wyczulonym.